Παράσιτα που ζουν κάτω από το ανθρώπινο δέρμα

υποδόριο παράσιτο στον άνθρωπο

Υπάρχουν πολλά πρωτόζωα που μπορούν να υπάρχουν μόνο μέσα στο σώμα του ξενιστή. Για τους περισσότερους κύριος φορέας είναι ο άνθρωπος. Και έχοντας εισέλθει στο ανθρώπινο σώμα, αυτά τα πλάσματα μπορούν να ζήσουν οπουδήποτε, αλλά τα υποδόρια παράσιτα θεωρούνται τα πιο κοινά. Παρέχουν τις πιο δυσάρεστες στιγμές, συμπεριλαμβανομένης της ανάπτυξης επιπλοκών, και ως εκ τούτου στα πρώτα σημάδια μόλυνσης είναι απαραίτητο να συμβουλευτείτε έναν γιατρό.

Τύποι παρασίτων που ζουν κάτω από το δέρμα

Τα πιο απλά, ο κύριος φορέας του οποίου είναι ένα άτομο, χωρίζονται σε δύο κύριες ομάδες:

  1. δέρμα
  2. Υποδόριος.

Το πρώτο περιλαμβάνει έντομα όπως: ψείρες, ψύλλοι, κοριούς. Ζουν στα μαλλιά και το δέρμα ενός ανθρώπου, τρέφονται με το αίμα του και μπορούν να μεταδώσουν διάφορες επικίνδυνες ασθένειες. Ωστόσο, τα δερματικά παράσιτα θεωρούνται λιγότερο επικίνδυνα από τα υποδόρια. Τα τελευταία, που ζουν στο ανθρώπινο δέρμα, όχι μόνο τρέφονται με τα κύτταρά του, αλλά και επωάζουν τους απογόνους τους σε αυτά. Επομένως, η αντιμετώπιση των παρασίτων του δέρματος στον άνθρωπο είναι πολύ πιο δύσκολη από την αντιμετώπιση των παρασίτων του δέρματος.

Πολλά πρωτόζωα και έλμινθες ζουν κάτω από το ανθρώπινο δέρμα, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη διαφόρων τύπων ασθενειών, όπως:

  • φιλαρίαση
  • Dracunculiasis
  • σχιστοσωμίαση
  • αγκυλοστομίαση
  • κυστικέρκωση
  • Ψώρα.

Και το πιο δυσάρεστο είναι ότι συχνά είναι πολύ δύσκολο να γίνει σωστή διάγνωση, καθώς τα συμπτώματα τέτοιων ασθενειών μοιάζουν συχνά με μια φυσιολογική αλλεργική αντίδραση. Κατά συνέπεια, η θεραπεία των δερματώσεων διαρκεί πολύ.

Για να πάρετε μια ιδέα για το ποια υποδόρια παράσιτα μπορεί να έχει ένα άτομο και πώς εκδηλώνονται, εξετάστε τα σημάδια μόλυνσης με καθένα από τα παραπάνω.

φιλαρίαση

Αυτό το είδος δεν ζει στη χώρα μας, αλλά μπορεί εύκολα να μολυνθεί όταν επισκέπτεται την Αφρική, τη Νότια Αμερική και την Ασία. Η μόλυνση εμφανίζεται όταν ένα άτομο τσιμπηθεί από ένα έντομο που ρουφάει το αίμα, όπως αΒ. ένα κουνούπι είναι τσίμπημα. Η περίοδος επώασης σε αυτό το είδος δερματοπάθειας μπορεί να φτάσει τα 7 χρόνια.

Η κνίδωση ως σύμπτωμα υποδόριων παρασίτων

Τα πρώτα συμπτώματα αυτής της παρασιτικής δερματικής νόσου είναι συχνά χαμηλός πυρετός και κνίδωση και συχνά αγνοούνται.

Και μόνο μετά από λίγα χρόνια εμφανίζονται στο δέρμα:

  • έλκη
  • κονδυλώματα
  • οζίδια
  • βλατίδες.

Το έκζεμα μπορεί να αναπτυχθεί με την πάροδο του χρόνου. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να συνοδεύονται από ελαφριά αδιαθεσία, πονοκέφαλο και πυρετό, γεγονός που μας επιτρέπει να συμπεράνουμε ότι ο ασθενής πάσχει από φιλαρίαση. Αυτή η ασθένεια προκαλείται από στρογγυλά σκουλήκια.

Ωστόσο, εάν δεν ληφθούν έγκαιρα μέτρα, οι παρασιτικές δερματοπάθειες μπορεί να οδηγήσουν σε επιπλοκές με τη μορφή οστεοαρθρίτιδας και εξασθενημένη όραση.

Η χρήση αντικουνουπικού θα βοηθήσει στην πρόληψη της μόλυνσης. Αντιμετωπίζοντας ανοιχτές περιοχές του δέρματος με αυτό, προστατεύοντας έτσι τον εαυτό σας από τα τσιμπήματα των εντόμων που ρουφούν το αίμα, προστατεύετε τον εαυτό σας από τη μόλυνση με φιλαρίαση.

Dracunculiasis

Αυτή η ασθένεια προκαλείται από στρογγυλά υποδόρια σκουλήκια - ινδικά σκουλήκια. Τα ενήλικα από αυτά τα παράσιτα που ζουν κάτω από το ανθρώπινο δέρμα μπορεί να φτάσουν περισσότερο από ένα μέτρο σε μήκος. Ένα χαρακτηριστικό αυτού του είδους είναι ότι όχι μόνο ένα άτομο μπορεί να χρησιμεύσει ως μεταφορέας για αυτούς, αλλά και κατοικίδια: γάτες, σκύλοι. Αυτά τα παράσιτα είναι πιο κοινά στην Κεντρική Ασία.

υποδόριο σκουλήκι παράσιτο Σκουλήκι της Γουινέας

Οι προνύμφες του σκουληκιού της Γουινέας εισέρχονται στο ανθρώπινο σώμα τρώγοντας ωμό, ακατέργαστο νερό. Μετά από 2 εβδομάδες, ξεκινούν το ταξίδι τους στο σώμα του χρήστη και μετά από 1, 5 μήνα, διεισδύουν στις υποδόριες περιοχές. Η προνύμφη εξελίσσεται σε ενήλικη μετά από ένα χρόνο.

Τα συμπτώματα της μόλυνσης με Rishta είναι δύσκολο να συγχέονται με οποιαδήποτε άλλη ασθένεια. Αρχικά, ένα επίμηκες οίδημα που μοιάζει με μια μικρή ακίδα εμφανίζεται στο δέρμα στην περιοχή των ποδιών. Στη συνέχεια στη θέση της σχηματίζεται μια φούσκα, στην οποία βρίσκονται τα αυγά του ελμινθίου. Και όταν το νερό μπαίνει μέσα, σκάει, γεγονός που επιτρέπει σε νέες προνύμφες να εισέλθουν στην περιοχή.

Εάν δεν ξεκινήσετε έγκαιρα τη θεραπεία της νόσου, θα προκύψουν επιπλοκές με τη μορφή:

  • φλεγμονή των αρθρώσεων
  • γάγγραινα
  • Σήψη που προκαλείται από αποστήματα που σχηματίζονται στο δέρμα.

Η καταπολέμηση αυτού του παρασίτου του ανθρώπινου δέρματος συνίσταται στην απομάκρυνσή του από τους ιστούς του δέρματος. Επιπλέον, αυτή η διαδικασία μπορεί να διαρκέσει αρκετές ημέρες εάν ένα μεγάλο άτομο παρασιτήσει στο σώμα του ασθενούς. Η μόνη προϋπόθεση είναι να μην σπάσει το σκουλήκι.

Για να αποφύγετε τη μόλυνση με dracunculiasis, επιτρέπεται να πίνετε μόνο απολυμασμένο νερό και να μην κολυμπάτε σε ανοιχτά νερά.

σχιστοσωμίαση

Αυτή η ασθένεια προκαλείται επίσης από ελμίνθους. Ζουν στα νερά της Ασίας και της Αφρικής, επομένως υπάρχει κίνδυνος μόλυνσης όταν κολυμπούν σε αυτά. Αυτός ο τύπος ελμίνθου παρασιτεί όχι μόνο στο ανθρώπινο δέρμα, αλλά και στα ουρογεννητικά όργανα. Στο αρχικό στάδιο ανάπτυξης, η ασθένεια εκδηλώνεται με εξανθήματα, κνησμό, δερματίτιδα. Στο μέλλον, εμφανίζονται σημάδια νεφρικής βλάβης και το ήπαρ μπορεί να αυξηθεί.

Αυτή η ασθένεια αντιμετωπίζεται με φάρμακα που βασίζονται στο αντιμόνιο. Αλλά είναι καλύτερα να αποφύγετε τη μόλυνση τηρώντας απλούς κανόνες: μην κάνετε μπάνιο σε στάσιμο νερό και χρησιμοποιείτε μόνο βρασμένο νερό.

αγκυλοστομίαση

Αυτά τα παράσιτα εισέρχονται κάτω από το δέρμα μέσω ρωγμών στα πέλματα ή πληγών σε άλλα μέρη του σώματος. Αλλά κυρίως εξακολουθούν να επηρεάζουν τα κάτω άκρα και παραμένουν εκεί χωρίς να μεταναστεύουν μέσω του σώματος.

Η αγκυλοστομίδωση εκδηλώνεται με τα ακόλουθα συμπτώματα:

  • σοβαρή φαγούρα στον τόπο όπου βρίσκεται το παράσιτο.
  • αλλαγή στο δέρμα?
  • την εμφάνιση αναιμίας.

Το πιο δυσάρεστο με τη μόλυνση είναι το γεγονός ότι αυτή η ασθένεια είναι αρκετά δύσκολο να αντιμετωπιστεί και δεν είναι πάντα δυνατό να έχουμε θετικό αποτέλεσμα.

κυστικέρκωση

Οι προνύμφες της ταινίας μπορούν επίσης να παρασιτούν κάτω από το ανθρώπινο δέρμα. Τα κύρια ενδιαιτήματα αυτών των παρασίτων στο ανθρώπινο σώμα είναι τα εσωτερικά όργανα, όπου εισβάλλουν με τροφή ή νερό μολυσμένο από έλμινθους. Παρόλα αυτά, οι περιπτώσεις ανάπτυξής τους κάτω από το δέρμα δεν είναι σπάνιες και εκεί μπορούν να ζήσουν για χρόνια.

Τα συμπτώματα της λοίμωξης από κυστικέρκωση περιλαμβάνουν οίδημα και αυξήσεις στο σημείο όπου εισήλθε το παράσιτο. Με τον καιρό πήζουν. Σε σπάνιες περιπτώσεις, η μόλυνση μπορεί να συνοδεύεται από κνίδωση.

Νεοπλάσματα στον οικότοπο του υποδόριου παρασίτου

Ο μόνος τρόπος για να απαλλαγείτε από αυτά είναι η χειρουργική επέμβαση στο σύμπλεγμα και η λήψη αντιπαρασιτικών φαρμάκων.

ψώρα

Σήμερα αυτή η ασθένεια είναι αρκετά σπάνια, αλλά κυριολεκτικά πριν από 50 χρόνια ήταν μια από τις πιο κοινές μεταξύ αυτών που προκαλούνται από παράσιτα. Η εμφάνισή του προκαλείται από τη διείσδυση κάτω από το δέρμα ενός ατόμου με μικροσκοπικό μέγεθος ακάρεως φαγούρας. Επιπλέον, προτιμά να εγκαθίσταται στα βαθιά στρώματα του δέρματος, όπου τρέφεται με το επιθήλιο και γεννά μέσα σε αυτό αυγά.

Ο κύκλος ζωής ενός ενήλικα δεν υπερβαίνει τους δύο μήνες. Αλλά κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου το θηλυκό καταφέρνει να γεννήσει περισσότερα από δώδεκα αυγά. Τις περισσότερες φορές, το τσιμπούρι επηρεάζει τα χέρια, τις πτυχές, τις μασχάλες και τα πέλματα των ποδιών. Αλλά μπορεί επίσης να βρεθεί στους μαστικούς αδένες και στα γεννητικά όργανα.

Ψώρα στο χέρι με υποδόριο τσιμπούρι

Η μόλυνση με αυτό το παράσιτο οδηγεί στην ανάπτυξη ψώρας, η οποία καθορίζεται από εμφανή σημάδια όπως καθαρά ορατά περάσματα, κρούστες στις γρατσουνισμένες περιοχές, εξανθήματα και κνησμός, που εντείνονται τη νύχτα. Με μη έγκαιρη θεραπεία, η ψώρα μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη δερματίτιδας και εκζέματος, τα οποία επιδεινώνονται τις φθινοπωρινές περιόδους.

Μια τέτοια ασθένεια αντιμετωπίζεται με θειική αλοιφή ή διάλυμα υδροχλωρικού οξέος και τη χρήση θειικού σαπουνιού. Τα αντιβιοτικά μπορούν να συνταγογραφηθούν για εκτεταμένες βλάβες. Για να αποφευχθεί όμως η επαναμόλυνση, είναι απαραίτητο να βράσετε τα λευκά είδη και τα ρούχα του ασθενούς και να τα σιδερώσετε και από τις δύο πλευρές με ζεστό σίδερο. Ως εκ τούτου, είναι ευκολότερο να τηρείτε την προσωπική υγιεινή και να αποφεύγετε την επαφή με τα μολυσμένα - αυτό θα σας βοηθήσει να μην αρρωστήσετε.

Αναγνώριση και διάγνωση υποδόριων παρασίτων

Στις περισσότερες περιπτώσεις, μπορείτε να πείτε οπτικά εάν ένα άτομο έχει μολυνθεί ή όχι. Αλλά σε κάθε περίπτωση, ανατίθεται στον ασθενή μια εξέταση που θα βοηθήσει στον ακριβέστερο προσδιορισμό της θέσης της βλάβης και του αριθμού των παρασίτων.

Οι παρασιτικές δερματικές παθήσεις διαγιγνώσκονται:

  • απόξεση και λήψη επιχρίσματος από τη βλεννογόνο μεμβράνη.
  • Μια εξέταση αίματος για την παρουσία αντισωμάτων σε αυτό.

Και μόνο αφού λάβει όλα τα αποτελέσματα, ο γιατρός μπορεί να καθορίσει το θεραπευτικό σχήμα και να συνταγογραφήσει φάρμακα που μπορούν να καταστρέψουν το παράσιτο.

Οι μέθοδοι θεραπείας εξαρτώνται από τον τύπο της νόσου. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να χρειαστεί ακόμη και χειρουργική επέμβαση. Ωστόσο, τις περισσότερες φορές είναι δυνατό να τα βγάλετε πέρα με διάφορα φάρμακα.

πρόληψη ασθενείας

Δεδομένου ότι η απομάκρυνση ορισμένων ειδών ελμινθών από το ανθρώπινο σώμα μπορεί να διαρκέσει αρκετά χρόνια, είναι ευκολότερο να αποφευχθούν οι παρασιτικές δερματικές ασθένειες. Για να το κάνετε αυτό, αποφύγετε να πίνετε ωμό νερό, μη μαγειρεμένα προϊόντα κρέατος και στενή επαφή με μολυσμένα άτομα.